Al ruim 2500 jaar wordt deze Griekse sage verteld.

Lang geleden leefde er een mooi prins, Narcis geheten. Hij liep altijd met zijn hoofd in de wolken en fantaseerde over succes en koningschap. Vele meisjes en vrouwen smachtten naar de aandacht van deze knappe, wat eenzelvige prins.
Een nimf werd verliefd op hem en deed haar uiterste best zijn aandacht te trekken. Maar Narcis zag haar niet staan, zijn gedachten waren elders en daardoor negeerde hij haar volledig. De nimf voelde zich hierover zo beledigd dat ze haar beklag deed bij de goden.
En ze mocht een wens doen.
Op een zonnige voorjaardag zat prins Narcis bij een heldere bron en was in gedachten verzonken. De nimf ging stilletjes in zijn buurt zitten en wenste "ik wens dat hij verliefd wordt op het eerste gezicht dat hij ziet". Op dat moment bukte de prins zich om water uit de bron te drinken en zag zijn spiegelbeeld. Hij vond zijn spiegelbeeld zo mooi dat hij hem wilde omhelzen, viel in het water en verdronk jammerlijk.
De goden hadden echter medelijden met hem en Narcis mocht terugkeren in de wereld der levenden, niet als prins, maar als plant.
Deze mooie gele bloem, vernoemd naar prins Narcis, zien we tot vandaag in het vroege voorjaar overal bloeien.